Showhypnose

 

Showhypnose is voor de meeste mensen de enige gekende vorm van hypnose.  Ze zien de hypnotiseur als iemand die een aantal mensen gekke toeren laat uithalen op een podium om de rest van het publiek aan het lachen te brengen of te entertainen.

 

Het zijn die toneelvoorstellingen, die hypnoseshows, die dit verschijnsel zo'n slechte naam bezorgen.  Zij zorgen ervoor dat de meeste mensen hypnose alleen maar zien als een geheimzinnig en onverklaarbaar, een magisch en gevaarlijk gebeuren, hetgeen een totaal verkeerd beeld schept over hypnose.

 

Hoe komt het dat mensen op het podium tijdens een hypnoseshow zo goed luisteren naar de hypnotiseur?

Bijna iedereen kan in hypnose gaan, maar daarom nog niet in die mate dat men zo meegaand is dat zowat alle gekke toeren uitgehaald worden op een podium.  Eigenlijk lukt dat maar met zo'n 20% van de mensen.  Daarom wordt er nog voor de eigenlijke show begint al een preselectie gedaan in het publiek.  De hypnotiseur geeft een aantal suggesties aan diegenen in het publiek die bereid zijn om mee te werken.  Het resultaat van de test is overduidelijk.  Wie slaagt mag naar voren komen, wie faalt mag weer gaan zitten.

 

In die test is er nog niet eens sprake van hypnose, maar enkel van suggestie.  Wie in de test de suggesties van de hypnotiseur klakkeloos opvolgt zal dat tijdens de show ook doen om heel snel en met gemak in een diepe hypnosetrance te gaan, dus naar de veranderde ervaringstoestand zoals de definitie zegt.  Er is dus ook al beantwoord aan de bereidheid om suggesties uit te voeren.  Tijdens de hypnose zal blijken wie aan de verhoogde bereidheid om suggesties en taken uit te voeren (het tweede deel van de definitie) beantwoordt.  Bij sommige mensen is dat niet het geval.  Dat is de reden waarom af en toe iemand in het midden van de show van het podium gestuurd wordt.

 

Bewust erbij zijn en toch de gekste dingen doen in publiek?

Als men dus in voldoende diepe trance gaat, probeert men zoveel mogelijk te doen wat de hypnotiseur vraagt.  De betrokkene is zich daar zeer goed van bewust.  Hij is er terdege van op de hoogte wat hij doet.  Hij weet dat hij het doet, hij is erbij.  In een toestand van hypnose is hij graag bereid om aan het verzoek van de hypnotiseur te voldoen en voert uit wat hem gevraagd wordt.  Ook als hij weet dat hij voor gek staat en de zaal om hem lacht, want alle aandacht is zó gericht op wat hem gevraagd wordt, dat alle andere dingen in de omgeving, in de zaal, hem niet interesseren.  De zaal valt als het ware weg.  De aandacht is gericht op de opdracht van de hypnotiseur en de rest is op dat moment minder van belang.  Daarvan maakt de toneelhypnotiseur gebruik om de zaal te vermaken.

 

Toch is het zo dat er grenzen zijn.  Men kan niemand iets laten doen dat indruist tegen zijn geloof, moraal of overtuigingen in.  Op zoiets reageert het bewustzijn, waardoor het denken wordt opgestart, met als gevolg dat iemand dan uit de trance ontwaakt.

 

De herinnering is weg.

Er is nog een aspect waardoor veel misverstanden ontstaan.  Sommige mensen die tijdens zo'n show in hypnose zijn geweest, weten na afloop, dus als ze "terug zijn", niet meer wat er gebeurd is.  Die herinneren zich niet meer wat ze in die toestand van hypnose hebben gedaan.  Het is te vergelijken met een droom.  Je herinnert je dat je gedroomd hebt.  Direct nadat je wakker bent geworden weet je nog een beetje van wat je gedroomd hebt, maar tien minuten later ben je het kwijt, heb je moeite om je van die droom nog iets te herinneren.  Dat verschijnsel heet "amnesie".  Het is duidelijk dat toneelhypnotiseurs graag van die mogelijkheid gebruik maken om hun optreden nóg fantastischer, nóg geheimzinniger te laten lijken.