Hoe werkt het onderbewustzijn?

 

Het onderbewustzijn is een deel van onszelf waar we maar heel weinig vat op hebben.  Hier ligt immers heel wat informatie opgeslagen die voor lange tijd ons leven zal bepalen.  Er zijn gegevens waarvan we niet eens meer beseffen dat ze aanwezig zijn, en precies daardoor kunnen ze voor ons leven een grote hindernis vormen.

 

Ons hele verleden bepaalt wie wij vandaag zijn.  Dat verleden houdt heel wat in: de geboorteplaats (graad van beschaving), de cultuur, de religie, het sociale milieu, de ouders, broers en zussen, de school, de leraren, de vriendjes en elke persoon en elke gebeurtenis die op een of andere manier een invloed op ons leven heeft gehad.  Dit totaalpakket heeft ons gevormd tot diegene die we nu zijn.  Dit is een reusachtige massa informatie waartussen vast enkele feiten zitten die ervoor gezorgd hebben dat we bepaalde dingen doen die we niet willen doen of juist andersom, dat we er niet toe komen om bepaalde dingen die we willen doen ook daadwerkelijk uit te voeren.

 

Mensen met bijvoorbeeld claustrofobie (angst voor kleine of afgesloten ruimtes) beseffen meestal heel goed hoe belachelijk die angst wel is en nergens op slaat.  Zij weten dat met hun verstand, maar zijn er niet toe in staat om die angstgevoelens zomaar te overwinnen.  Het is hun onderbewustzijn dat die angst stuurt.  Waarom?  Er kunnen verschillende redenen zijn.  Ooit raakten zij als kind misschien (met opzet of per ongeluk) opgesloten in een koffer, WC of hok en werd die angst in het onderbewustzijn opgeslagen om uit te groeien tot claustrofobie.

 

Een voorbeeld zal duidelijk maken hoe vrijwel onschuldige feiten uit ons verleden in het onderbewustzijn opgeslagen worden en in ons leven ingrijpen.
Misschien had je vroeger een lawaaierige buur.  De man sprak steeds heel kordaat, en met luide stem, zodat de hele buurt het kon horen, en hij zadelde de hele buurt met zijn ongezouten mening op.  Met de tijd heb je dan ook een afkeer ontwikkeld voor zulke luidruchtige mensen.  Nu wil het toeval dat jij ergens gaat solliciteren voor een job, maar al bij het eerste sollicitatiegesprek blijkt dat je nieuwe baas ook zo'n luidruchtig persoon is.  Alles ziet er voor de rest heel aantrekkelijk en in orde uit: de werkomstandigheden, de uren, het loon... alles is mooi en biedt goede toekomstperspectieven, maar alleen... die baas!  En jij past voor de job!  Je bent door je verleden belast met een ingebouwd vooroordeel tegen luidruchtige mensen, en daardoor laat je die job aan je neus voorbijgaan, alhoewel het nochtans een zeer mooie kans was.

 

Door al die besluitvormingen, associaties, vooroordelen en angsten in het onderbewustzijn, sluit men zichzelf zo voor heel wat kansen in het leven af.  Instinctmatig gaat men die dingen gaan mijden die vroeger irriteerden (vermijdingsgedrag), en daardoor gaan heel veel mogelijkheden aan ons voorbij, gewoon omdat men ze niet meer wil vanwege de nadelen die er aan verbonden waren.  Maar hoe meer angsten men zo iedere keer opslaat tijdens het leven, hoe kleiner uiteindelijk de bewegingsvrijheid wordt die men zichzelf gunt.

 

Indien men in het verleden enkele heel nare ervaringen gehad heeft, dan zitten deze nu in het onderbewustzijn als een angst opgeslagen.  Normaal merkt men hier niets van, maar doet er zich plots een zelfde soort situatie in het leven voor, dan komt de angst weer aan de oppervlakte.  Het onderbewustzijn fungeert op die manier ook als een opslagplaats voor heel veel angsten.  Het is de herinnering aan de pijn uit het verleden.

 

Kan hetgeen in het onderbewustzijn opgeslagen zit dan niet meer gewijzigd worden?

Het kan, maar het is inderdaad niet zo eenvoudig.  Met onze bewuste wil is dat erg moeilijk.  Een heel eenvoudig voorbeeld hiervan is het doorbreken van een oud patroon.  Verplaats je koffiekop die je elke morgen tot nog toe uit kast X haalde vanaf nu eens naar kast Y.  Je ziet het al gebeuren: het zal je enkele dagen of weken kosten vooraleer je "automatisch" naar kast Y zal gaan in plaats van naar kast X.  Door het veelvuldig herhalen van de nieuwe gewoonte, zal de oude stilaan verdwijnen.

 

We kunnen dus wel degelijk het onderbewustzijn wijzigen, door met veel geduld een oud patroon te vervangen door een nieuw.  Dat die kop in kast X stond heeft geen oorzakelijk verband met een emotie, een verslaving of een angst.   Wanneer men een eind wil maken aan een verslaving of een fobie, wordt het een stuk moeilijker door de eraan gekoppelde emotie(s).

 

Dat komt omdat het onderbewuste er een hekel aan heeft om te veranderen en wanneer het dat kan zal het reageren door emoties te sturen om ons aan te manen onze plannen netjes op te bergen en het onderbewustzijn met rust te laten.  Het onderbewustzijn is bijgevolg niet alleen ontzettend traag, maar biedt ook heel wat weerstand bij elke verandering.

Het onderbewustzijn werkt dus eerder tegen in plaats van mee te werken.  Mogelijk komt dat omdat we er niet mee communiceren en het zomaar lompweg wat opdringen want indien we contact maken met het onderbewustzijn, dan lukt dat eigenlijk best aardig.  Hoe je contact legt met je onderbewustzijn?  Door in trance of in hypnose te gaan natuurlijk.